Na een relatieve windstilte van zo’n halve eeuw, lijkt Wilhelmina Drucker in de publieke belangstelling aan een come back begonnen te zijn.

Wie of wat die ommekeer in gang heeft gezet, is niet gemakkelijk te bepalen. Was het de Oudejaarsconference van Claudia de Breij op 31 december 2019, waarin zij niet alleen het jaar afsloot dat in het teken had gestaan van 100 jaar vrouwenkiesrecht, maar ook pleitte voor een standbeeld voor Wilhelmina Drucker op het Binnenhof? In elk geval is Drucker in de jaren daarop nog een aantal malen publiekelijk geëerd. Door schrijver en performer Babs Gons, allereerst, die op de 3^de ‘Geschiedenisles die je nooit hebt gehad’ het publiek kennis liet maken met Wilhelmina Drucker de radicale gelijkheidsfeministe (Rode Hoed, 27 oktober 2020), en die aan de vooravond van de Tweede Kamerverkiezing van 2022, onder aanroeping van Wilhelmina Drucker de kiesrechtfeministe, Nederland opriep om toch vooral te gaan stemmen (talkshow De Vooravond, 16 maart 2022). En door beeldend kunstenaar Jan Hamer, die in datzelfde jaar 2022 in opdracht van Provinciale Staten van Groningen voor het Groningse Provinciehuis een kunstwerk maakte dat Artikel 1 van de Grondwet verbeeldt. Hij koos daarbij voor een collage van een aantal Nederlanders die zich in hebben gezet voor de gelijkheid voor de wet van alle personen in Nederland, ongeacht godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of welk ander verschil dan ook. Wilhelmina Drucker is een van hen, naast onder anderen Roosje Vos, Ferdinand Domela Nieuwenhuis, Anton de Kom, Roestam Effendi, Benno Premsela en Joke Smit.

Eind 2024 nam de aandacht voor Drucker ineens exponentiëel toe, als werd er al toegewerkt naar het Wilhelmina Drucker Jaar 2025. Hier brengen we het hoe en waar van die toegenomen aandacht voor Drucker in kaart, en blazen die in 2025 van harte aan.