E. Weeveringh

Een Zieneres

maar een, die bewust zag en logisch wist, waarom zij t zoo zag.

Zoo ingewikkeld konden de menschen de toestanden niet gemaakt hebben, of zij doorzag de oorzaken en de gevolgen,

èn de drijfveeren.

Een verwonderlijke samenvoeging van schuchtere bescheidenheid en niets ontziende oprechtheid. Naar menige vergadering ging zij met de hoop „niets te hoeven zeggen’ . Maar niet dikwijls was er een, waar zij niet de noodzaak voelde op te staan en onverbiddelijk haar meening te zeggen.

Onverbiddelijk en met vuur!

„Klap toch niet!” beet ze ons toe, als wij jongeren haar woorden met applaus wilden steunen. „Klap toch niet! Daar zeg ik ’t niet voor, maar ’t moet gezegd worden.”

Het moest gezegd worden, alles wat zij zeide en schreef. Dat is verklaring en lof tegelijk.

Wie is er, Mevr. Drucker, die Uw taak kan overnemen?