Jacoba Franco Mendes-Calisch

Mevrouw Wilhelmina Drucker is niet meer.

Dat wil zeggen dat wij vrouwen een onzer grootste figuren, zoo niet de allergrootste hebben moeten verliezen. Iedere groep mist noode hare(n) leidster(er). Wat te zeggen van een vrouw, die aan zoo vele groepen leiding kon geven?

Ik heb dikwijls betreurd dat ik Mevrouw Drucker te laat heb leeren kennen. Zij heeft immers zoo ontzaggelijk veel gedaan in den besten tijd van haar goed besteed leven. Toch ben ik innig dankbaar dat ik gedurende twaalf jaren het groote voorrecht heb gehad haar te ontmoeten, haar te hooren en met haar te mogen samenwerken.

Heeft onze betreurde doode in de laatste Jaren van haar leven niet zooveel tot stand kunnen brengen als vroeger, dan moet zij in de daaraan voorafgegane periode wel bijzonder veel gepresteerd hebben.

Als ik terugdenk aan de afschrikwekkende oorlogsjaren, waarin zij nooit aarzelend doch positief optrad, hare suggestieve kracht ieders bewondering moest afdwingen, dan kan ik mij geen grootere arbeidsprestatie voorstellen.

Hare onkreukbare rechtvaardigheid in haar persoon en in haar oordeel over anderen, zal voor mij de grootste herinnering nalaten.