Het zal weldra een jaar geleden zijn dat bij de afdeeling den Haag van Volksweerbaarheid een aantal vrouwen zich aansloot. Jammer genoeg telt de klub veel te weinig leden, en gaarne wil ik trachten langs deze weg wat meer bekendheid er aan te geven. De oprichtster was vooral onder den indruk van den Transvaalschen oorlog en meende dat ’t niet aanging dat alleen mannen het land weten te verdedigen, doch dat ook vrouwen in staat moeten zijn zichzelf en hare kinderen op krachtdadiger wijze te verweren, dan door kermen of smeeken om genade. Laat ik ter geruststelling der vredesapostelen gauw zeggen dat niemand onzer ’t in z’n hoofd zal halen ooit met een leger uit te trekken of aanvallend op te treden. Zeer terecht schrijft mr. Piepers in zijn onlangs verschenen brochure “Naar Vrede?” “men moet jongelieden het onderscheid tusschen weerbaarheid en militarisme leeren begrijpen; men moet ze opwekken om niet alleen het eerste te eeren, maar ook voor de laatste de minachting te gevoelen die het verdient.” Van militarisme, van soldaatje spelen is geen sprake. Trouwens verschillende nemen aan de schietoefeningen deel als allerprettigste en stalende sport. Den vorigen winter werd onder leiding van een sergeant binnenshuis geoefend, echter ook met ’t legergeweer (model ’95) dat voor kamergebruik was ingericht. Voor de zomermaanden gaf het rijk Zondagsochtends een paar schietbanen op de Waaldorpervlakte aan V.W. in gebruik, terwijl de schietvereeniging Petit St Hubert (bij de Wittebrug) ’s Woensdags van 12–2 haar banen afstond. Daar oefenen thans de jonge vrouwen met de andere klubs, veelal uit jongelui uit de arbeidende klasse bestaande, samen. Daar het rijk tevens 20 geweren en 30.000 patronen schonk, zijn de onkosten voor de zomermaanden tot ’t lidmaatschap van V.W. (f 0,25 of hooger) beperkt. Voor lokaalhuur, ammunitie, enz. kwam van den winter de kontributie op ± f 5.–. Er is echter alle kans dat de banen ook deze winter gebruikt zullen mogen worden en hoeft de finantiëele zijde der zaak dus voor niemand een beletsel te wezen.

Verscheidene der leden zijn tevens aan een gymnastiekklub aangesloten, daar bij ’t hanteeren van ’t zware geweer de slapheid der spieren weldra bleek en hoewel geen beletsel bij knielend en liggend schieten, vrij onaangenaam zich doet gevoelen bij schieten staande uit de vrije hand. Waren er meer leden dan kon een bestaand plan tot oprichting van een schermklub misschien doorgaan. In dit opzicht zijn konservatieve landen als Oostenrijk en Duitschland ons ver vooruit.

Voor lidmaatschap van V.W. heeft men zich op te geven bij den secr., den heer Lampe, Sweelinckplein. De vrouwenklub kent geen bestuur en gaarne wil ik dus, zelf gewoon lid zijnde, eventueele aspiranten introduceeren.

W.W.F.-D.

Evolutie 2.10.1901 (rubriek 'Binnen de grenzen')